Ու սիրտս զնգում է, զնգում է,

Թռչում է՝ կրակ է ու բոց.

Լսո՞ւմ ես սրտի իմ…,

Լսո՞ւմ ես, լսո՞ւմ ես, թե ոչ։

Այնտեղ, մութի մեջ հայտնվում է ահա

Տեսիլդ գունատ ու տխրադալուկ,—

Օրերի անհայտ մշուշից ելած․․․ այցելու:

Իբրև ծերունի մի թերթավաճառ՝

Հուշիկ քայլերով և ․․․ կույր,

Կշրջի բոլոր տներն անպատճառ

Ու կհայտնվի ամեն մի բակում։

Սիրում եմ մեր երկինքը մուգ, ջրերը ջինջ, լիճը լուսե,

Արևն ամռան ու ձմեռվա վիշապաձայն բուքը վսեմ,

Մթում ․․․ խրճիթների անհյուրընկալ պատերը սև,

Ու հնամյա քաղաքների հազարամյա քա՛րն եմ սիրում։

Ահա նստած ես տան դեմ, ու կանաչած թթենին 

Դեմքիդ ստվեր է գցել, մայր իմ անուշ ու անգին:

Նստել ես լուռ ու տխուր, ․․․ օրերն ես հիշում այն, 

Որ եկել են ու անցել, մայր իմ անուշ ու անգին:

Դու իմ գարնան առավոտ - ինչպե՞ս կանչեմ քեզ հիմա.

Դու հարազա՜տ, սրտիս մոտ - ինչպե՞ս կանչեմ քեզ հիմա:

Եվ դու, ․․․ իմ ամառ, հրանման, հրավառ,

Ամռան կեսօր դու իմ տոթ - ինչպե՞ս կանչեմ քեզ հիմա:

Ու էլ ամեն մեղքի համար սիրտս հիմա ունի ներում.

Պիտի ... ես հեռանամ, պիտի գնամ՝ աչքս հեռուն.

Թե Կարինե Քոթանճյանին տեսնեք Կարսի փողոցներում―

Ասե'ք նրան՝ Չարենցն ասավ- մնաս բարո՜վ, մնաս բարո՜վ...

Եւ ․․․ Նաիրի կպարտվի նորից նա,

Կնահանջե զորքը հետ, երկիրը քեզ կմնա:

Նա կմեռնի, որպէս զոհ, բայց չես հաղթի դու նրան.

Դառն է խորհուրդը սիրո, շամբշոտաշուրթ Շամիրամ

Իջել է շուրջը մի անհուր իրիկնաժամ,

ՈՒ լռություն մի անստվեր, անդուռ, անդող,

Ինչպես մորմոքը․․․, ինչպես դաժան

Մահվան թախիծը՝ իմ անլուր սիրտը բանտող: