1921թ. հուլիսին ՀԿԿ կենտկոմը դիմում է Համադանի, Քիրմանշահի, Մոսուլի և Միջագետքի այլ շրջանների հայերին։

1921թ. հուլիսին ՀԿԿ կենտկոմը դիմում է Ֆրանսիայի, Միացյալ Նահանգների եւ Միջագետքի շրջանների հայերին։

1921թ. հուլիսին ՀԿԿ կենտկոմը դիմում է Ռումինիայի, Հունաստանի և Բուլղարիայի հայերին։

Ժողկոմխորհի առաջին նախագահ Ալեքսանդր Մյասնիկյանը հայ գաղթականներին Հայաստան ուղարկելու խնդրանքով դիմում է Մեծ Բրիտանիայի արտգործնախարարությանը։

Արտաքին գործերի ժողկոմ Ասքանազ Մռավյանը հայ գաղթականներին Հայաստան ուղարկելու խնդրանքով դիմում է ԱՄՆ նախագահ Վուդրո Վիլսոնին։

Արտաքին գործերի ժողկոմ Ասքանազ Մռավյանը հայ գաղթականներին Հայաստան ուղարկելու խնդրանքով դիմում է Մեծ Բրիտանիայի արտգործնախարարությանը։

Հայ գաղթականների առաջին՝ 10 հազարանոց խմբին անգլիացիներն ուղեկցում են Պարսկաստան, որտեղից նրանք 1921թ. դեկտեմբերին Բաթումով գալիս են Երևան։

Անգլիացիները հայ գաղթականներին ուղեկցում են Կ.Պոլիս, որտեղից առաջին խումբը՝ 3 հազար մարդ, 1921թ. դեկտեմբերին հասնում է Բաթում, ապա՝ Հայաստան։

Անգլիացիները՝ Թուրքիայի թույլտվությամբ, հայերի առաջին 4 հազարանոց խումբն ուղեկցում են Մարգարա, որտեղից նրանք 1921թ. դեկտեմբերին հասնում են Հայաստան։

Երկրորդ խումբը՝ 8000 մարդ, Բաթում է հասնում 1924թ. հունվարին։ Հայաստան տեղափոխվելուց հետո նրանք հաստատվում են Երևանում։

Երկրորդ խումբը՝ 3000 մարդ, Բաթում է հասնում 1922թ. հունվարին։ Հայաստան տեղափոխվելուց հետո նրանք հաստատվում են Ղամարլուի (Արտաշատ) զորանոցներում։

Երկրորդ խումբը՝ 5000 մարդ, Բաթում է հասնում 1922թ. հունվարին։ Հայաստան տեղափոխվելուց հետո նրանք հաստատվում են Լենինականում։

1925թ. հունվարին ստեղծվում է ժողկոմխորհին առընթեր գաղթականական հանձնաժողով՝ Ասքանազ Մռավյանի գլխավորությամբ։

1925թ. հունվարին ստեղծվում է հայրենադարձության ժողկոմ՝ Ասքանազ Մռավյանի գլխավորությամբ։

1925թ. հունվարին ստեղծվում է ժողկոմխորհին առընթեր գաղթականական հանձնախումբ՝ ժողկոմխորհի նախագահ Լուկաշինի գլխավորությամբ։

Հունաստանը պատերազմում էր Թուրքիայի հետ, ինչի պատճառով հայերի կյանքի եւ անվտանգության համար երաշխիքներ չկային, բացի այդ նրանք պարտավոր էին ներգրավվել հունական զորքերում։

Հունաստանի կառավարության որոշումով բոլոր օտարահպատակները, այդ թվում՝ հայերը, ազատվում էին պետական ծառայությունից և գործարաններից։ Բացի այդ նրանց վրա ավելի մեծ հարկային բեռ էր դրվում։

Հունաստանի կառավարության որոշումով բոլոր օտարահպատակներն ազատվում էին պետական ծառայությունից և գործարաններից։ Բացի այդ, հայերին բռնի տեղափոխում էին Մակեդոնիայի և Պելոպոնեսի անմշակ շրջանները։

1921-25թթ. Հայաստան է ներգաղթում շուրջ 10 հազար մարդ։

1921-25թթ. Հայաստան է ներգաղթում շուրջ 20 հազար մարդ։

1921-25թթ. Հայաստան է ներգաղթում շուրջ 35 հազար մարդ։