1921թ. փետրվարի 10-ին հեղկոմը որոշում է աքսորել մի շարք գործիչների, որոնց թվում էին Քաջազնունին, Շանթը, Աղբալյանը, ինչը մեծ հուզումներ է առաջացնում։

1921թ. փետրվարի 10-ին շուրջ 200 մարդ ձերբակալվում է, որոնց թվում էին Քաջազնունին, Շանթը, Աղբալյանը, ինչը մեծ հուզումներ է առաջացնում։

1921թ. փետրվարի 10-ին որոշում են Կարսն ու Արդահանը թողնել Թուրքիայի կազմում, ինչը մեծ հուզումներ է առաջացնում։

Առաջին զինված գործողությունները տեղի են ունենում Արագածի, Վայոց ձորի եւ Գառնիի շրջաններում։

Առաջին զինված գործողությունները տեղի են ունենում Կարսի եւ Սարիղամիշի շրջաններում։

Առաջին զինված գործողությունները տեղի են ունենում Լոռու չեզոք գոտում։

Կոտայքի շրջանի Զառ գյուղում տեղի է ունենում Երեւանի փրկության կոմիտեի ժողովը։

Արագածի շրջանի Թալին գյուղում տեղի է ունենում Երեւանի փրկության կոմիտեի ժողովը։

Ղարաքիլիսայում տեղի է ունենում Երեւանի փրկության կոմիտեի ժողովը։

Գեներալ Սիլիկյանը եւ Կուռո Թարխանյանը, որոնց ղեկավարած ջոկատները Կոտայքում հարձակվում են բոլշեւիկների վրա։

Կուռո Թարխանյանն ու Դրոն, որոնց ջոկատները Կոտայքում հարձակվում են բոլշեւիկների վրա։

Կուռո Թարխանյանն ու խմբապետ Մարտիրոսը, որոնց ջոկատները հարձակվում են Կոտայքի շրջանի բոլշեւիկյան ուժերի վրա։

Երեւանի բոլշեւիկյան կայազորն ու հեղկոմը զրահագնացքներով նահանջում է Նախիջեւան։

Երեւանի բոլշեւիկյան կայազորն ու հեղկոմը զրահագնացքներով նահանջում են Ղամարլու (Արտաշատ)։

Երեւանի բոլշեւիկյան կայազորն ու հեղկոմը փախչում եւ ամրանում են Նոր Բայազետում։

Հայրենիքի փրկության կոմիտեի ղեկավարը Հովհաննես Քաջազնունին էր։

Հայրենիքի փրկության կոմիտեի նախագահը Սիմոն Վրացյանն էր։

Հայրենիքի փրկության կոմիտեի ղեկավարը Լեւոն Շանթն էր։

Սիմոն Վրացյանը խնդրում է ցանկացած գնով պաշտպանել Երեւան-Դարալագյազ-Զանգեզուր ճանապարհը։

Սիմոն Վրացյանը խնդրում է օժանդակ զորքեր ուղարկել Երեւան՝ բոլշեւիկների դեմ կռվելու համար։

Սիմոն Վրացյանը խնդրում է գրոհել Նոր Բայազետը՝ բոլշեւիկների իշխանությունը տապալելու համար։