Դու կանգնած ես հպարտ,

Կապկպված ես' անկապ, չսազող, նամռոտ …

Դանակով փորագրած, քեզ սիրում եմ, գրած' լատինատառերով։

Եթե իրար լսենք, փորձի մի հատ, լուսնի նման կիսվենք,

Օձի նման իրար որ չկպնենք, ոչ մեկս է … չենք,

Որտև քանդելուց հետո էլ՝ սուտ ա, սարքող չենք։

Ճանաչում են ախր էնքան հայ, ովքեր մի բան գումարել են,

մարդա իրա փայ էս աշխարհում ․․․ են,

իրանք միշտ է կային, հիմա լրիվ թարսվելա,

բառադին էկե՝ ընգերացե, մարսվելա արդեն՝ հենա։

Ստե անձրևը կարա չոր ըլնի, լռությունը՝ հառաչող ըլնի

Ընկերդ ոչ մի բան, թշնամին կարա ․․․ ըլնի։

Սաղսէ սպասում ենք իրարից մենակ վտանգ,

Որտև սաղսէ առիթը ստեղծելուց ենք անընդհատ, 

Որտև սաղիս մեջէ խորը միշտ ․․․ կենդանի,

Որը կա, որ տառականա, մեկէ կա, որ գետաձի։

Դու մի տեսակ գտար Էն եսիմ ուրդե թաղած, քար արդեն դառած' սիրտս,

Դու քո ․․․ տար մի տե, հանկարծ մարդ ես, չմնա գիրկս։

Ինչքան էլ թեման կարա լինի տահաճ ու ծանր,

համել կյանքա` պտի սաղ…,

Ու անպայման չի մեկին մեղադրես։

Չգիտեի, որ ռեպը կդառնա էն կետը, որտեղից իմ վեպնա սկսէ,

Ես չգիտեի, որ էս երկիրը սիրելու եմ, ատելու եմ ու ․․․ սիրելու։

Հիմա ո՞ւմ, մեկէ ո՞ւր են էս տողերը լարված,

Իրար քմժպում ենք, ոնց որ․․․ 

Ճշտի՝ ո՞վ ես՝  ․․․

կամ է ամեն արածիդ պատասխան՝ 

ատչյոտ տաս։